Interview met vice-wereldkampioen Vera Moens

Hoe verliep de reis? 

“De aankomst in Korea was behoorlijk stressy. Na een lange vliegreis Brussel-Doha-Korea en een busreis van anderhalf uur naar het hotel, moesten we daar onmiddellijk een PCR-test ondergaan. Ik kan je verzekeren, dan gieren de zenuwen door je keel. Ah ja, als die test positief was, kon je alle harde werk en voorbereiding meteen in de prullenmand werpen. Dat kwam bovenop de stress die je hebt om een WK te doen. Nu goed, de test was gelukkig negatief voor iedereen en vanaf toen konden we ons concentreren op het sportieve verhaal. Een dag na aankomst in het hotel volgde de registratie in de enorme sportarena. Dat was allemaal goed georganiseerd en liep bijzonder vlot.” 

Jij was als eerste van Team Belgium aan zet. En dat deed je meteen schitterend? 

“Ik heb natuurlijk wel enige ervaring van op het WK en verschillende EK’s. Dat helpt natuurlijk wel. Ik wist waar ik mij aan kon verwachten. Maar je moet dan nog altijd een prestatie neerzetten. De eerste ronde was tegen Chinees Taipei en ging goed. Daarna tegen de Canadese waar ik op het WK in Rusland in 2011 ook tegen gewonnen had. De finale verloor ik slechts heel nipt. Er zat amper verschil in de kwotering. Naar mijn gevoel had ik heel goed gelopen. Ik kon mezelf niets verwijten.” 

Goud was heel dichtbij?  

“Inderdaad. Jammer, maar dat is nu eenmaal sport. Dat de USA het op één na grootste land en mijn concurrente hun delegatieleider was ter plekke en België slechts een klein landje is, zal misschien ook een rol gespeeld hebben bij het geven van de punten. Maar nogmaals, ik ben héél tevreden met mijn zilveren medaille.”  

En terecht, Vera! Je bent de op één na beste Poomsae-atlete ter wereld van jou leeftijdscategorie! 

“Het gevoel om met de Belgische vlag het podium op te lopen was onbeschrijflijk. Ik verbeter met deze zilveren medaille mijn beste prestatie op een WK. In Rusland in 2011 won ik destijds brons. Al pakte ik in dat jaar ook de Europese titel in Genua. 2011 staat als jaar dus nog net iets hoger dan 2022.” 

Jullie reisden als Team Belgium naar ginds met atleten Gabriella Meyvis, Axelle Bonnez, jijzelf en coaches Louis Michez en Wim Dehasque? 

“Plus de moeder van Gabriella was er ook bij. Dat was echt tof! Ter plekke hadden we ook echt een teamgevoel. We pepten elkaar de hele tijd op en wat het niveau alleen maar ten goede kwam. Want iedereen heeft het goed gedaan. Gabriella deed onbetaalbare ervaring op op haar eerste WK.  Axelle won van Egypte waarna ze verloor tegen USA in de zestiende finales. Daar mag ze fier op zijn. Wij waren ook trots dat we als Team Belgium beslag konden leggen op een dertiende plaats in de medaillespiegel. Een topprestatie voor een klein land als België op een WK. “ 

Wat mogen we in de toekomst nog verwachten? 

“Ik ben zeker nog niet van plan om te stoppen. Al sputtert het lichaam soms wel een beetje tegen op onze leeftijd (lacht). We zijn momenteel in volle voorbereiding voor de volgende reis naar Korea. Mijn echtgenoot Louis en Saïd Boucham reizen in juni naar ginds voor hun negende dan te halen. In de voorbereiding van die reis, kruipt enorm veel werk. Maar het is tevens iets waar we enorm hard naar uitkijken. Jammer wel dat we de resultaten van de examens pas in september gaan kennen.” 

Veel succes en nogmaals proficiat met je prestatie!