Het prille begin
“Hoe het allemaal begonnen is”, herhaalt Kara onze vraag. “Dan moeten we teruggaan naar toen ik nog in het eerste studiejaar zat. Als 6-jarige jongen zag ik op een tentoonstelling in het cultureel centrum van Berchem iemand een taekwondo demonstratie geven. Ik was helemaal weggeblazen door wat die jongen allemaal kon. Dit moest en zou ik ook doen. Maar mijn vader was héél kort in zijn antwoord ‘jongen, daar hebben we geen geld voor.’ Maar ik gaf niet op. Ik heb dingen gedaan waar ik niet fier op ben om een dobok te kopen en een lidmaatschap bij de taekwondoclub TANGUN van Sabonim Louis te betalen maar het is mij gelukt. Op latere leeftijd ben ik gaan trainen bij Karim Dighou. Toen ik volwassen werd ben ik twee jaar naar het leger gegaan in Turkije. Een harde maar leerrijke periode. Ik heb er geleerd wat discipline is”, vertelt Kara.
Eigen club
“Bij mijn terugkomst in België was Karim Dighou actief bij het nationale team. Ik vroeg hem waar ik goed kon trainen in de omgeving en hij raadde mij de club van Meester Chris Thoen aan. Dat werkte goed en Chris vroeg mij soms om een training over te nemen omdat hij zag dat ik goed overweg kon met de leerlingen en er discipline was tijdens mijn lessen. Hij zei ook dat ik de kwaliteiten had om ooit zelf een club te leiden en zo kwam van het één het ander. Een trainingslocatie vinden ging echter niet van vandaag op morgen. De eerste trainingen van TKA vonden plaats in een kleine kelder. Met vier mensen ok maar toen we aan 20 leden zaten begon het te dagen dat het echt te klein was (lacht). We zijn dan naar Sporthal Kiel vertrokken en ook het ledenaantal ging jaar na jaar omhoog. Ondertussen draaien we jaarlijks rond de 100 leden. Een mooi aantal”, aldus Kara.
Focus op kyorugi
“De naam zegt voldoende: Taekwondo Kyorugi Antwerpen! Onze focus ligt op sparring”, vertelt Kara. “Poomsae en hosinsul verwerk ik ook in mijn lessen hoor. In de opwarming of in oefeningen. Maar het draait om sparring. Dat is duidelijk. Mijn oude meester was Karim en bij hem was het ook sparring.” Voor Kara is taekwondo anno 2023 geen hobby? “Nee. Taekwondo betekent alles voor mij”, vertelt hij. “Slechts op één weekdag is er geen training op de club. Alles wat er binnenkomt in de club investeer ik onmiddellijk terug in taekwondo. Ook thuis is het al taekwondo wat de klok slaat. Mijn twee zonen en dochter doen ook aan taekwondo. De oudste (Hasan) heeft een beetje talent en we reizen naar alle uithoeken in Europa om ervaring op te doen en te leren. Zo kom ik ook nog ergens (lacht). Het is druk, druk, druk maar het is het allemaal waard”, besluit Kara.