Dag Louis, de eerste sporen van de club gaan zowaar terug naar de jaren 70. Oosterse vechtsporten stonden toen nog in hun kinderschoenen in België. Hoe ben jij in contact gekomen met taekwondo?
Louis: “Willy Devis, een collega op mijn werk, stelde mij voor om eens te komen trainen op zijn club. Die vechtsportclub was toen aangesloten bij de Belgische Karate Associatie (BTK), maar we beoefenden wel degelijk taekwondo op de club. Taekwondo in de karate-federatie, jawel (lacht)! In België waren er toen nog maar heel weinig clubs. In 1975 werd de Belgische Taekwondo Associatie opgericht en in 1976 behaalde ik onder de BTK mijn eerste dan.”
In 1977 werd Chung Gun boven de doopvont gehouden?
“Ik droomde al een tijdje om zelf een club op te richten. Mijn eerste leden waren allemaal vrienden en schoolkameraden. Ik startte met een achttal leden in een klein zaaltje achter het plaatselijke café. Omdat de club snel groeide, konden we niet veel later terecht in de plaatselijke sporthal. Chung Gun is de naam van een schijngevecht en staat voor An Chung Gun. Een Koreaanse activist die vocht voor de onafhankelijkheid van Korea ten gevolge van de Japanse overheersing.”
Via het taekwondo heb je ook Vera leren kennen?
“In 1979 gaf ik mijn eerste demonstratie met de club tijdens de jaarmarktfeesten in Borsbeek. Er was een overweldigende opkomst. Vera was toen één van de toeschouwers die prompt aansloot en die later dan mijn echtgenote en vechtgenootje werd.”
Vlaanderen kent jullie vooral van het poomsae, maar je was ook lange tijd actief in kyorugi?
“Klopt. In de jaren 80 was ik vooral actief in kyorugi. We behaalden verschillende nationale titels. In die jaren kwam ik ook in contact met Meester Seo Myung Soo uit Nederland die poomsae promootte in Europa. Die beweging kwam toen langzaam maar zeker op gang. Het eerste EK Poomsae werd georganiseerd in 1993 te Wörgl waar zowel Vera, ikzelf als Jan Meybosch als eerste Belgen aan deelnamen. In 2006 werd het eerste WK Poomsae georganiseerd in Korea. Daar nam ik samen met Vera deel in de paarloop en konden we de finale lopen.”
Waar zijn jullie het meest fier op in die rijke taekwondo-geschiedenis?
“Het plezier in deze sport die we hebben kunnen doorgeven al heel wat leden. We ontmoeten nog steeds oud-leden soms van heel lang geleden die met veel plezier enthousiast herinneringen ophalen als we hen toevallig ergens ontmoeten. En dan natuurlijk ook de vele dangraden die we hebben gevormd en ook de achtste dangraad die we zelf behaald hebben. De deelnames aan vele tornooien zowel kyorugi en in poomsae waarin Vera een aardig palmares heeft opgebouwd. Ze nam vijf maal deel aan het EK en pakte daarin een gouden medaille, twee zilveren en twee bronzen medailles. Het absolute topjaar was 2011 met goud op het EK en de bronzen medaille op het WK te Vladivostok. Recent waren er nog de online wedstrijden WT Open Challenge waar Vera twee keer goud behaalde.”
Toch is jullie club Chung Gun niet louter een poomsaeclub?
“Zeker niet. Alle onderdelen van taekwondo komen voor in het examenprogramma en worden dus ook beoefend op de club. Onze leden komen vooral met recreatieve doeleinden naar de club. Vooral kinderen tonen interesse in wedstrijden en die geven we ook de kans. Maar onze specialiteit is uiteraard poomsae.”
Slotvraag: hoe ziet de toekomst eruit voor Chung Gun?
“ Zolang het fysiek kan hopen we nog vele mensen te kunnen leren kennismaken met de meest complete sport die we kennen. Dit jaar ben ik, Louis dus, 50 jaar bezig en hoop ik mijn negende dan te behalen. Het zou een bekroning zijn op de vele jaren beoefening van taekwondo.”
Bedankt voor het gesprek!