Dag Michael, Chingu Alken is een vrij jonge club. Hoeveel kaarsjes hebben jullie inmiddels mogen uitblazen?
Michael: “Onze club is officieel van start gegaan in januari 2016. We hebben in het begin van het jaar dus onze zevende verjaardag gevierd.”
Hoe is het destijds allemaal begonnen?
“Kathleen Meirens, Yves Mathijs en ikzelf zijn na een vertrouwensbreuk vertrokken bij onze ex-club en daarna hebben we beslist om een nieuwe club op te richten in Alken. Dat ging perfect want in Alken was nog geen club en wij wonen allemaal in de buurt. Doel was om een club op te richten waarin plezier centraal staat. Niet alleen het pure taekwondoverhaal. Plezier en samenwerking zijn de pijlers van Chingu Alken. Vandaar ook dat we voor de naam Chingu gekozen hebbenJaarlijks maken we ook een trip naar een pretpark. Iets waar de leden altijd hard naar uitkijken“
Op wat ligt de sportieve focus bij Chingu?
“Alle onderdelen van taekwondo komen aan bod. We houden eraan om de trainingen zo onvoorspelbaar mogelijk te maken. Onze leden weten niet wat ze gaan doen als ze naar de zaal komen. Natuurlijk houden we rekening met bepaalde zaken. Als er examens zitten aan te komen, zullen we uiteraard daar meer op focussen. Komt er een sparringtornooi aan, dan zal de focus daar meer op liggen.”
Met hoeveel groepen werken jullie?
“In grote lijnen werken we met twee groepen: min en plus 12. Maar in de praktijk splitsen we de groepen nog vaak op. We zijn allemaal all-round trainers maar iedereen heeft wel een specialiteit. Yves heeft als specialisatie zelfverdediging, Kathleen neemt de jonge kinderen en recreanten voor haar rekening en Wim Nivelle is meer gericht op poomsae. Ikzelf focus graag op de mensen die wedstrijdsparring doen en Jeroen Cans is all-round.”
Jullie organiseerden recent ook een zeer gesmaakte interclub. Vertel?
“We zijn met die interclubs gestart toen onze club één jaar oud was. We voelden dat de drempel van clubtrainingen naar taekwondotornooien te hoog lag voor de kinderen. Zo’n interclub is de ideale tussenstap. We poolen de kinderen op basis van meerdere criteria en laten ze proeven van sparring op een hele toegankelijke manier. Zonder elektronische pantsers en met een vlagjessysteem. Iedereen is gegarandeerd van minsten twee kampjes. Het succes is groot. We beperken ons tot 180 deelnemers maar als we het openzetten komen we aan veel meer. Dan doen we bewust niet.”
Waar en wanneer begon uw persoonlijke taekwondoverhaal?
“Ik was een vrij actief kereltje van zes en had last van concentratieproblemen. Een specialist raadde mij aan om een taekwondo te proberen. Mijn papa kende via zijn werk wat mensen uit het taekwondo en zo is het begonnen.”
Je had ook best wat talent. We herinneren jou deelname bij de senioren aan de G1 Belgian Open in 2013?
“Het topsportverhaal in de federatie was destijds nog niet sterk ontwikkeld als dat nu is. Mijn clubtrainer van toen nam mij mee naar de Belgische en Nederlandse Open maar veel verder gingen we niet. Rond mijn 20ste ben ik ook nog een tijdje bij ABFT actief geweest omdat ik voor de Vlaamse topsportwerking toen al te oud was om erin te stappen. Daarna heb ik de keuze gemaakt voor de carrière in plaats van de sport.”
Bedankt voor het gesprek!