Het leek er sterk op dat je aan de Olympische Spelen je lot als topsporter had verbonden?
Nicholas: “Dat leek alleen niet zo maar zo was het exact! Mijn grootste ambitie in mijn sportieve carriere was om op de Spelen te geraken. Dat is het altijd geweest. Zelfs als ik op een EK of WK aan de slag was, was ik vooral bezig met hoeveel punten ik kon pakken om mijn olympische ranking op te krikken. Ik was er héél dichtbij op het olympische kwalificatietornooi in Sofia. Ik wist op voorhand dat de partij tegen Simone Alessio beslissend ging zijn. En om dan na een gouden punt te verliezen tegen de Italiaan te verliezen. Dat kwam hard aan.”
In je hoofd wist je al dat het over en uit was na die partij?
“Ja. De Olympische Spelen waren mijn doel. Ik kan het niet opbrengen om mij nog eens een volledige olympiade op te laden om voor een plek op de Spelen van Parijs 2024 te strijden. Dan nader ik stilaan de dertig. Dat wil ik niet meer.”
Het einde van een mijlpaal in je leven. Wat ga je het hardste missen?
“Ik hield van de adrenaline die topsport met zich meebracht. In spanning toeleven naar een groot tornooi en daar met je team alles geven. Samen met de coach een plan uitstippelen en dat zien werken. Dat gaf mij altijd een kick. Taekwondo is een individuele sport op het moment van de waarheid, maar ik hield ervan om in een team te werken en samen toe te leven naar de tornooien. De gouden medailles op de US Open, Franse Open en het brons op het EK 2016 in Montreux, zal ik ook niet snel vergeten. Ook de internationale stages waren fijne momenten. Niet te vergeten de begindagen bij mijn moederclub Keumgang Diest.”
Wat brengt het leven na de topsport?
“Studeren en werken! Zoals iedereen. Ik was vorig jaar al begonnen met een online opleiding rond programmeren. Als je mij op wedstrijden zag met een laptop was dat niet om naar video’s te kijken maar om te studeren (lacht). Het is de bedoeling dat ik in dat verhaal nu een versnelling hoger schakel. Vanaf september wil ik ofwel informatica gaan studeren in een dagopleiding ofwel meteen gaan werken in de sector en dat combineren met een hogeschool-opleiding in het avondonderwijs.”
Gaan we je nog tegenkomen in de dojangs?
“Mag ik dat antwoord nog even in beraad houden? De voorbije zeven jaar was het alleen maar taekwondo, taekwondo, taekwondo. Ik ga nu even genieten van de rust en een taekwondopauze inlassen. Maar als het weer kriebelt, zal ik de weg naar de zaal ongetwijfeld snel vinden.”
Bedankt voor het gesprek en succes in je verdere carrière!