HTA is nog een vrij jonge club in het Vlaamse taekwondolandschap?
Wim: “Klopt! Onze club werd opgericht in 2006. Samen met Jan Parijs, Francis en Jos Aerts stond ik mee aan de wieg van de club. Ondertussen werd de fakkel al doorgegeven en vorm ik samen met een aantal jonge mensen het bestuur van de club.”
Waar heb jij de smaak voor het taekwondo te pakken gekregen?
“Als klein menneke waren Bruce Lee en Jean Claude Van Damme mijn grote helden. Ik was zot van hun actiefilms. Dus ik wilde ook absoluut vechtsport gaan doen. Op de lagere school kreeg ik een flyer in mijn handen gestopte waarop stond dat er een taekwondoclub was in mijn woonplaats Diest. Ik daarheen en ik was meteen verkocht. Taekwondo zou daarna nooit meer uit mijn leven verdwijnen.”
Je had ook een aardige actieve carrière?
“Ik heb een paar Belgische titels in sparring achter mijn naam staan. Ik maakte destijds deel uit van de VTB-ploeg onder leiding van Meester Chin Yun Sup. Het hoogtepunt op internationaal vlak was de interland België-Marokko waar ik de laatste en beslissende match wist te winnen. Dat is één van de mooiste herinneringen. Later heb ik nog deel uitgemaakt van de VTB-ploeg als fysical trainer. In het dagelijkse leven ben ik ook actief als leraar Lichamelijke Opvoeding in het secundair onderwijs.”
Als twintiger richtte je daarna al je eigen club op?
“Mijn moederclub en ik waren een beetje uit elkaar gegroeid na zoveel jaren samen. Een goede kameraad vroeg mij ‘Wim, waarom begin je niet zelf met een club?’ en zo is de bal aan het rollen gegaan. We noemden onze club naar de Koreaanse krijger Hwarang die staat voor openheid, eerlijkheid en rechtvaardigheid.”
Wat opvalt als jullie website bekijk: jullie werken met vijf verschillende trainingsgroepen?
“Ja, we proberen zo doelgericht mogelijk te werken met onze groepen. We hebben een groep kiddies (4-6), kids (6-7), miniemen (8-12), junioren-senioren (vanaf 13) en de wedstrijdploeg. Onze trainersgroep bestaat uit een zestal gediplomeerde trainers. We komen regelmatig samen voor een brainstormsessie en houden ook regelmatig een training voor trainers. Zo behoud ik het overzicht.”
De wedstrijdploeg is wellicht een kolfje naar jouw hand?
“Ik neem inderdaad de wedstrijdploeg voor mijn rekening. Een team dat open staat voor iedereen binnen onze club, maar als je toetreedt tot onze wedstrijdploeg verwachten we wel een bepaald engagement. Een engagement dat ik ook aanga om hen zo goed mogelijk te laten presteren op het circuit. We doen met de club serieuze investeringen om hen zo goed mogelijk te begeleiden. Om de drempel naar de wedstrijdploeg te verlagen, organiseren we zelf jaarlijks een interne competitie waarin we de wedstrijdomstandigheden tot in de puntjes nabootsen. Als je je daar in je nopjes voelt, ben je vertrokken.”
Mogen we zeggen dat HTA vooral een kyorugiclub is?
“Ja, dat mag je zeggen! Al wil dat zeker niet zeggen dat de andere disciplines uit het taekwondo niet aan bod komen op de club. We organiseren één technische training per week. Daarin worden poomsaes, zelfverdediging en breektechnieken aangeleerd. Als je gordelexamens met succes wil afleggen moet je het hele taekwondoplaatje onder de knie hebben.”
Bedankt voor het gesprek!